– Mamma, mammuzza, si ‘n avissi a tia,
ju ‘ntra ‘stu munnu, mi sintissi persu;
ti vogghiu beni chiù di l’Universu,
chiù di la vista e chiù di l’arma mia.
Si lu me’ sensu ancora non s’ha persu,
lu vidi, mamma è pirchì pensu a tia:
a tia ca si’ la megghiu puisia;
e di la puisia lu megghiu versu!
Oggi ricurri ancora la to’ festa
ed ju, chi non mi scordu la jurnata,
t’offru l’umili miu, solitu cantu.
Tu dùnami la solita vasata,
e po’ fammi durmiri ccu la testa
supra lu pettu to’ amurusu e santu!
N. Martoglio – Centona-